Ένα πρώην εγκαταλειμμένο τυπογραφείο στο Manchester θα αποτελέσει τη βάση για ένα πείραμα οικιακής αυτονομίας σύμφωνα με τις τεχνικές της Κάθετης Υδροπονικής Αστικής Καλλιέργειας.
Τα μελλοντικά σπίτια και οι χώροι εργασίας σχεδιάζονται να μετατραπούν σε πολύπλοκα συστήματα παραγωγής τροφίμων, αυτόνομα σε κρέας, ψάρια, λαχανικά και φρούτα, σύμφωνα με την έρευνα που πρόκειται να παρουσιαστεί τον επόμενο μήνα για πρώτη φορά δημόσια στη Μ. Βρετανία.
Οι εξαιρετικές δυνατότητες της κάθετης υδροπονικής αστικής καλλιέργειας θα παρουσιαστούν σε κεντρικό σημείο στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ του Manchester. Χιλιάδες επισκέπτες αναμένεται να επισκεφτούν τον επόμενο μήνα το πρώην εγκαταλειμμένο τυπογραφείο στις όχθες του Irwell στο Salford και να δουν από κοντά τη μελλοντική μορφή της γεωργίας, κηπουρικής, και αγοραπωλησίας.
Βασισμένο σε διαφορετικά επίπεδα του κτηρίου, το έργο θα καταδείξει πως τα συστήματα παραγωγής κηπευτικών, μανιταριών, κρέατος και ψαριών είναι σε θέση να τροφοδοτούν τους κατοίκους του με φυσικό τρόπο, απαιτώντας την ελάχιστη φροντίδα.
Το "Biospheric Project" είναι πνευματικό δημιούργημα του διδακτορικού φοιτητή Vincent Walsh από το Manchester Metropolitan University, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια διεξάγει ένα μοναδικό πείραμα για το πώς θα μπορούσαν οι κάτοικοι και οι σχεδιαστές των πόλεων να ανταποκριθούν σε θέματα τροφής όταν εξαντλούνται τα αποθέματα πετρελαίου.
Επίσης το έργο, θα μπορούσε επίσης να παρέχει ένα τρόπο λειτουργίας για τα σούπερ μάρκετ του επόμενου αιώνα όπου τα προϊόντα θα καλλιεργούνται μέσα στο κατάστημα αντί να εισάγονται από όλο τον κόσμο.
“Το Φαγητό είναι ο κοινωνικός ιστός της κοινότητας μας. Ήταν κάτι που πάντα μας συνέδεε, αλλά πλέον έχει χαθεί” είπε ο κ. Walsh.
“Εάν αύριο εξαφανιζόταν τα super markets πόσοι άνθρωποι θα ξέραν πώς να τραφούν μόνοι τους; Πολύ λίγοι. Αυτό δείχνει πόσο έχουμε αποσυνδεθεί από την τροφή μας, για οποιονδήποτε λόγο. Και προσθέτει : «Αυτό ακριβώς είναι το project της Βιόσφαιρας. Η κατανόηση η οποία θα μας κάνει πιο ανθεκτικούς”.
Επί του παρόντος, η "ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ" προσφέρει μια περιορισμένη ποσότητα από ψάρια γλυκού νερού, μανιτάρια, φυλλώδη λαχανικά, μήλα, αχλάδια και περιστασιακά εσπεριδοειδή ή δαμάσκηνα.
Σύμφωνα όμως με τον ιδρυτή του Project, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες. Η ιδέα βασίζεται στις παραδοσιακές αφρικάνικες γεωργικές παραδόσεις, όπου οι καλλιέργειες αναπτύσσονται η μία πάνω στην άλλη, για παράδειγμα, καρύδες πάνω από τις μπανάνες και καφέ και σε υπόγειες στοές γλυκοπατάτες.
Ο κ. Walsh πιστεύει ότι μείωση της καλλιεργήσιμης γης και η μείωση των ενεργειακών πόρων θα οδηγήσει τη Δύση να εγκαταλείψει τις μονοκαλλιέργειες και τη μεταφορά των προιόντων εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά στα αστικά κέντρα. Αντί για αυτό, κάθε κτήριο και κάθε ανοιχτός χώρος θα τεθεί σε παραγωγή.
“Αυτό που πρόκειται να συμβεί έχει ως εξής. Με τη μείωση του πετρελαίου τρία τοις εκατό το χρόνο, σημαίνει ότι πρέπει να προσαρμόσουμε τη διατροφή μας σύμφωνα με την προ-βιομηχανική εποχή. Πρέπει επίσης να κοιτάξουμε σε συστήματα παραγωγής τροφίμων πριν το πρόβλημα παρουσιαστεί και όχι μετά” εξήγησε.
Επιστρέφοντας στην προ-βιομηχανική εποχή σημαίνει εγκατάλειψη των ετήσιων καλλιεργειών, όπως ντομάτες, φασόλια και αρακάς, τα οποία δεν αποτελούν διατροφική συνήθεια των βόρειων Ευρωπαίων και επάνοδο σε πολυετείς καλλιέργειες όπως για παράδειγμα η λαχανίδα.
Αυτό επίσης σημαίνει την αποφυγή ενεργοβόρων λιπασμάτων και την ανάπτυξη συνεργαζόμενων καλλιεργειών μιμούμενοι τους φυσικούς τρόπους διατροφής.
Ο περιβάλλων χώρος της «ΒΙΟΣΦΑΙΡΑΣ» ήταν μέχρι πρόσφατα ένα άγονο έδαφος από βελόνες, εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα και φούρνους μικροκυμάτων. Σήμερα βρίσκεται σε καλό δρόμο ώστε να αποτελέσει το μεγαλύτερο αγρόκτημα μανιταριών στην Ευρώπη.
Στο δεύτερο όροφο του κτιρίου θα βρίσκονται οι δεξαμενές των ψαριών, οι οποίες θα φιλοξενήσουν κοπάδια τιλάπιας, κυπρίνου και πέρκας. Αυτά θα συντηρούνται από ένα εσωτερικό κάδο κομποστοποίησης, ενώ τα απόβλητα των ψαριών θα χρησιμοποιηθούν σε 5.000 φυλλώδη λαχανικά και πολύ μικρές σαλάτες στον ταρατσόκηπο (roof garden).
Παράλληλα με τα polytunnels θα βρίσκονται κυψέλες μελισσών και κοτέτσια. Με την ολοκλήρωση του 10ετούς αυτού project, σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό θα παράγεται και κάτι.
Ο κ. Walsh ο οποίος εγκαταστάθηκε για δύο χρόνια στο εγκαταλελειμμένο κτήριο εκτιμά ότι κάθε ένα από τα συστήματα θα απαιτεί φροντίδα λιγότερο από 10 ημέρες ετησίως. “Αυτό είναι χωρίς αμφιβολία το μέλλον. Όσο πιο πολύπλοκο είναι το σύστημα τόσο λιγότερη προσπάθεια χρειάζεται” τόνισε.
Τα προϊόντα θα πωλούνται 78 σκαλιά (steps) μέτρα πιο μακριά, στο υπόγειο ενός γειτονικού κοινοτικού καταστήματος. "Εμείς δεν μετράμε την επιβάρυνση της παραγωγή μας σε food miles αλλά σε food steps," πρόσθεσε αστειευόμενος.
Υπoστηρικτές του Project είναι η κατασκευαστική BDP και η Siemens που ελπίζουν να καινοτομήσουν με την τεχνολογία Greenius Wall στη «ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ». Κάτι που θα αξιοποιήσει τον αδρανή χώρο στις κάθετες πλευρές των κτηρίων για καλλιέργεια.
Ο Gavin Elliot, πρόεδρος της BDP North δήλωσε ότι η τεχνολογία έχει μεγάλη αξία σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού.Και πρόσθεσε: “Οι αρχιτέκτονες πάντα αναζητούν τρόπους για να κάνουν τα κτήρια τους πιο έξυπνα. Μπορείτε να χτίσετε ένα κτήριο που φαίνεται καλό, αλλά ένα κτήριο που είναι έξυπνο και πληροί πολλές λειτουργίες, μπορείτε να δείτε επιπλέον οφέλη,” είπε
Και κατέληξε: “Γιατί δεν χρησιμοποιείτε την κάθετη πρόσοψη ενός super market της Tesco ή της Morrisons; Θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν μικρά μαρούλια αντί να έρχονται από την Κένυα,” κατέληξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου