Παρότι η οικονομική κρίση μας έχει αναπόφευκτα οδηγήσει σε σημαντικό περιορισμό των προσωπικών εξόδων, θα πρέπει να παραδεχτούμε -εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς- ότι και πάλι συνεχίζουν να φεύγουν κατά καιρούς, άσκοπα, κάποια αρκετά αξιοσέβαστα για την εποχή ποσά προς διάφορες κατευθύνσεις. Και το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για έξοδα αγορών που μάλλον δεν τις έχουμε ιδιαίτερη ανάγκη. Είναι ο καταναλωτισμός εθισμός, κατάλοιπο της προηγούμενης περιόδου των παχιών αγελάδων; Είναι η υπερπροσφορά προïόντων και υπηρεσιών, χρήσιμων και άχρηστων, της οποίας γινόμαστε δέκτες καθημερινά; Όποια κι εάν είναι η αιτία, η πραγματικότητα είναι πως δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια για περιττά έξοδα.
Ας δούμε λοιπόν μία σειρά από 5 πρακτικά εφαρμόσιμους στην καθημερινότητά μας κανόνες που μπορούν να βοηθήσουν στο να βάλουμε ένα φραγμό στις άσκοπες προσωπικές σπατάλες:
Κανόνας 1: θέλω ν' αγοράσω κάτι που είδα σε μία βιτρίνα ή σε κάποιο ηλεκτρονικό κατάστημα, τ ώ ρ α ; Δεν προχωράω άμεσα στην αγορά, κάνοντας υπομονή κάποιες ημέρες και δουλεύοντας λίγο στο μυαλό μου το κατά πόσο έχω πραγματικά ανάγκη τη συγεκριμένη αγορά. Εάν καταφέρω να το πετύχω αυτό, οι πιθανότητες ν' αποφύγω τελικά ένα άσκοπο έξοδο θα είναι πολύ περισσότερες απ' ότι αρχικά.
Κανόνας 2: αποφεύγω τις συνεχείς "βόλτες" μέσω του υπολογιστή σε e-shops. Όποιος 'γυρίζει' διαρκώς, αναπόφευκτα κάποια στιγμή αγοράζει… Και προσοχή: μην υπερεκτιμούμε τις δυνατότητές μας στο ν' αντισταθούμε στα διαφημιστικά μυνήματα που θα μας βομβαρδίσουν. Θα το πληρώσουμε …κυριολεκτικά!
Κανόνας 3: όταν βλέπω ένα προïόν που μ' ενδιαφέρει, φέρνω πάντα στο μυαλό μου τις εναλλακτικές που έχω. Δηλαδή σκέφτομαι αμέσως εάν έχω ήδη ένα αντίστοιχο προïόν ή κάποιο που πιθανόν θα μπορούσε να κάνει μ' επιτυχία την ίδια δουλειά. Και, πιστέψτε με, τις περισσότερες φορές θα διαπιστώσουμε ότι όντως έχουμε κι ότι η ανάγκη που μας δημιουργήθηκε ήταν απλώς το αποτέλεσμα ενός καταναλωτικού εθισμού. Αρκεί η λογική να νικήσει την παρόρμηση…
Κανόνας 4: καταγράφω σ' ένα χαρτί τα καθημερινά μου έξοδα. Δεν χρειάζεται μάλιστα, ν' ακολουθήσω αυτή την τακτική για πολύ καιρό – ένας μήνας είναι αρκετός. Πιστέψτε με όταν μετά θα κάτσουμε μετά, με ηρεμία, να μελετήσουμε το που φεύγουν τα χρήματά μας καθημερινά, τα πραγματικά άσκοπα έξοδα …βγάζουν μάτι.
Κανόνας 5: βάζω βραχυπρόθεσμους στόχους αξιοποίησης των χρημάτων που θα γλιτώσω από την περαιτέρω περικοπή των εξόδων μου. Κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα όλοι είμαστε σαν τα παιδιά. Για να κινητοποιηθούμε και να κάνουμε κάτι που δε μας ευχαριστεί ιδιαίτερα, χρειαζόμαστε κι ένα καλό κίνητρο. Έτσι, εάν με τα χρήματα που μπορούμε να εξοικονομήσουμε από το συμμάζεμα των άσκοπων προσωπικών εξόδων βάλουμε στο πλάνο μας ένα μελλοντικό ταξίδι ή ακόμη και μία αγορά που μας ευχαριστεί αλλά και έχουμε πραγματικά ανάγκη, τα πράγματα γίνονται πολύ ευκολότερα. Γιατί τελικά, ο στόχος δεν είναι μόνο να περιορίσουμε τη σπατάλη χρημάτων αλλά και να καταφέρουμε να κάνουμε σωστή χρήση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου